بازسازی ویلای لانگ | معرفی آثار معماری معاصر ایران

بازسازی ویلای لانگ

پروژه بازسازی ویلای لانگ در سال ۱۳۸۲ بر روی یک اسکلت فی بنا شده بود . نسبت بین معماری و زمینه تحقق آن همواره برای ما حائز اهمیت بوده است. زمینه یا بستر در مقیاس‌های مختلف خرد و کلان بررسی می‌شود و در فرآیند طراحی تأثیرگذار است. در اینجا آنچه از مفهوم بستر مورد توجه است محیط طبیعی و کالبدی است که پروژه معماری در آن محقق می‌شود. در پروژه‌های بازسازی، ساختار کالبدی پروژه در وضع موجود آن، به واسطه محدودیت‌هایی که تحمیل می‌کند شکل قاطعی از زمینه را تعریف می‌کند. سایت و عرصه‌های پیرامونی نیز بخش دیگر و مستقلی از زمینه را خواهند ساخت.

آنچه در پروژه بازسازی ویلای لانگ  دنبال شد، تلاش برای بازتعریف زمینه در یک پروژه بازسازی بود. این موضوع با گسترش حوزه مداخله از حالت صرفا کالبدی به برنامه پروژه، شکل استفاده و سازماندهی فضایی صورت گرفت. اهمیت  ارتباط بین فضای داخل و بیرون به شکل دیگری در این بازتعریف تأثیرگذار بود. فاصله گرفتن از نگاه کالبدی صرف به ساختار موجود و موضوع ارتباط درون و بیرون موجب شد که بنای موجود مانند بخشی از محوطه و به عنوان سطوحی با محدوده هایی نسبتا مشخص  به عنوان بستر تحقق معماری تعریف شود. خالی کردن بنا از معنای ساختمانی آن و تبدیل شدنش به زمینه به عنوان بخشی از سایت، امکان و عبارت دیگر جسارت بیشتری برای فکر کردن به تغییرات ساختاری را فراهم می‌کرد. نگاه یکپارچه  به محوطه و بنای موجود به عنوان زمینه نیز بر روی نوع سازماندهی ارتباطات تأثیر می‌گذاشت.

تبدیل مجموعه موجود از سه واحد مستقل با برنامه و ارزش مشابه به مجموعه ای شامل یک واحد اصلی با قابلیت های فضایی و امکانات متنوع  و یک واحد مهمان با حریم و امکاناتی محدودتر نسبت به واحد اصلی تغییر عمده ای در برنامه و شکل استفاه از مجموعه بود. تعریف فضاهای یکپارچه در عین حفظ تمایز در شخصیت فضایی آن ها، توجه به مقیاس و تناسبات فضایی، ارتباطات بصری و حرکتی فعال بین عرصه های داخلی در طبقات مختلف موضوعاتی بودند که در سازماندهی فضایی تأثیرگذار بوده اند.

شکل‌های مختلف از ارتباط فضای داخل و بیرون اعم از ورود نور، دید به چشم انداز و ارتباط فیزیکی یا امکان حضور موجب ایجاد تجربیات فضایی متنوعی بوده است. ایجاد گشایش و شفافیت حداکثری به سمت چشم انداز جنوبی؛ ایجاد گونه‌های متنوعی از تراس به لحاظ مقیاس ، تناسبات و سناریو در نقاط و ترازهای مختلف؛ تنوع  در شکل گرفتن نور برای فضاها؛ ارتباط هر نقطه از فضا را به شکل متمایزی با محیط بیرون برقرار می کند.

برای مشاهده ادامه مقاله به آدرس زیر مراجعه فرمایید : 

yon.ir/onsLK